Σάββατο 20 Απριλίου 2019. Ωρα: 20:30
Γιά εφήβους και ενήλικες
Αφήγηση: Μαρία Βραχιονίδου.
Μουσική: Αννα Κατσούλη
Ταυτότητα παράστασης
Τίτλος: «Ιζαμπέλε Έμπερχαρντ: Αναζητώντας την ελευθερία της ερήμου»Αφήγηση: Μαρία Βραχιονίδου.
Μουσική: Αννα Κατσούλη
Πότε: Σάββατο 20 Απριλίου 2019. Ώρα: 20:30
Που: «Το Σπίτι των Παραμυθιών-Το Μουσείο Αλλιώς»
Διεύθυνση: Ιωσήφ των Ρογών 11, Ακρόπολη, Αθήνα ΤΚ 11743
Πού απευθύνεται: Σε εφήβους και ενήλικες
Εισιτήρια: 7€, 5€ άνεργοι, πολύτεκνοι, τρίτεκνοι
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 2104313332
Ιστοσελίδα: www.e-mythos.eu
«Το Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς», βρίσκεται στην οδό Ιωσήφ των Ρογών 11 και Λεμπέση, πλησίον του Μετρό Ακρόπολη και του Τραμ Λ. Βουλιαγμένης (Χάρτης περιοχής)
Ιστοσελίδα: www.e-mythos.eu
«Το Σπίτι των Παραμυθιών - Το Μουσείο Αλλιώς», βρίσκεται στην οδό Ιωσήφ των Ρογών 11 και Λεμπέση, πλησίον του Μετρό Ακρόπολη και του Τραμ Λ. Βουλιαγμένης (Χάρτης περιοχής)
Isabelle Eberhardt η εκπληκτική ζωή της
Η Isabelle Eberhardt (17 Φλεβάρη 1877 - 21 Οκτωβρίου 1904) ήταν εξερευνήτρια και συγγραφέας, που έζησε και ταξίδεψε πολύ στη Βόρεια Αφρική. Για την εποχή της ήταν ένα απελευθερωμένο άτομο που απέρριψε την συντηρητική ευρωπαϊκή ηθική και ακολούθησε τον δικό της δρόμο.Γεννήθηκε στην Γενεύη, από αριστοκρατική οικογένεια. Η μητέρα της ήταν Ρωσίδα και ο πατέρας της Αρμένιος αναρχικός και πρώην ιερέας. Η Isabelle ήταν μορφωμένη και μιλούσε άπταιστα γαλλικά, γερμανικά ρωσικά και ιταλικά. Διδάχτηκε Λατινικά κι Ελληνικά, θεολογία και λογοτεχνία, σπούδασε Αραβικά και μελέτησε το Κοράνι με τον δάσκαλο πατέρα της. Έτσι απέκτησε ευφράδεια λόγου και στα αραβικά. Από νεαρή ηλικία φορούσε αντρικά ρούχα για να απολαμβάνει την ελευθερία που αυτά της έδιναν.
Το πρώτο ταξίδι της στη βόρεια Αφρική έγινε το 1897. Ταξίδεψε εκεί με τη μητέρα της για να δουν τον ετεροθαλή αδελφό της Augustin, που υπηρετούσε στη γαλλική Λεγεώνα των Ξένων. Σκέφτονταν επίσης να ξεκινήσουν μια καινούρια ζωή εκεί. Ενώ βρίσκονταν εκεί, και οι δύο προσηλυτίστηκαν στο Ισλάμ, εκπληρώνοντας ένα μακροχρόνιο ενδιαφέρον. Άλλωστε, πάντα την γοήτευε το Ισλάμ και το 1895 είχε γράψει στον αδελφό της: "Το σώμα μου είναι στη Δύση, αλλά η ψυχή μου είναι στην Ανατολή"
Μετά το θάνατο της μητέρας και του πατέρα της, την αυτοκτονία του ενός αδελφού της και το γάμο του άλλου, για την Isabelle δεν υπήρχε πια κανένας οικογενειακός
δεσμός. Από 'κει και πέρα, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην Αφρική, καθιστώντας τη βόρεια Αλγερία σπίτι της, εξερευνώντας την έρημο.
Ντυμένη σαν άντρας και καλώντας τον εαυτό της Si Mahmoud Essadi, η Eberhardt έζησε στην αραβική κοινωνία με ελευθερία που δεν θα μπορούσε διαφορετικά να βιώσει. Στα ταξίδια της ήρθε σε επαφή με τις μυστικές κοινότητες των Σούφι, Qadriya. Βοήθησε φτωχούς και άπορους και αγωνίστηκε ενάντια στις αδικίες της αποικιοκρατίας.
Στις αρχές του 1901, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από έναν άντρα με σπαθί. Το χέρι της παραλίγο να κοπεί. Αυτή όμως συγχώρησε αυτόν τον άντρα και έκανε έκκληση στο δικαστήριο να του χαριστεί η ζωή, όπως κι έγινε. Η Isabelle έγραψε για τα ταξίδια της σε πολλά βιβλία και γαλλικές εφημερίδες. Άρχισε να εργάζεται ως πολεμικός ανταποκριτής στη γαλλική επαρχία Οράν, στην Αλγερία, το 1903.
Η Isabelle Eberhardt πέθανε το 1904, κατά τη διάρκεια πλημμυρών στην Αλγερία, σε ηλικία 27 ετών. Το σπίτι της, κατασκευασμένο από πηλό, κατέρρευσε. Θάφτηκε σύμφωνα με τις τελετές του Ισλάμ, στο Aïn Sefra. Τα ημερολόγιά της διασώθηκαν από την πλημμύρα. Καταγράφουν τα τέσσερα τελευταία χρόνια της ζωής της και τις περιπέτειές της στη βόρεια Αφρική. Δημοσιεύτηκαν σε γαλλικές εφημερίδες και κατέστησαν την Isabelle μια από τους πιο τολμηρούς και συναρπαστικούς περιηγητές του 20ου αιώνα. Η εκπληκτική ζωή της έγινε κινηματογραφική ταινία, όπερα, τραγούδι και μυθιστόρημα."Για όσους γνωρίζουν την αξία και την εξαιρετική γεύση της μοναχικής ελευθερίας (για κάποιον ελευθερία υπάρχει όταν είναι μόνος) η πράξη της φυγής είναι η γενναιότερη και η ομορφότερη όλων".
"Τώρα, περισσότερο από ποτέ συνειδητοποιώ ότι ποτέ δεν θα είμαι ικανοποιημένη με μια καθιστική ζωή, ότι θα είμαι πάντα στοιχειωμένη από τις σκέψεις ενός ηλιόλουστου αλλού."
Isabelle Eberhardt, The Nomad: Τα ημερολόγια της Isabelle Eberhardt
Πηγές 1 2 3
«Είμαι μία εκκεντρική, μία ονειροπόλα που θέλει να ζήσει μακριά από τον κόσμο, να ζήσει ελεύθερη και σα νομάς, για να προσπαθήσει μετέπειτα να διηγηθεί αυτά που είδε, και να μεταδώσει ίσως σε μερικούς το μελαγχολικό και γεμάτο γοητεία ρίγος που αισθάνθηκε απέναντι στην υπέροχη θλίψη της Σαχάρας» (Isabelle Eberhardt, επιστολή της 7 Ιουνίου 1901).
Aïn Séfra, η όασις του Ksar. Καρτ ποστάλ Delcampe.
Batna, η κομώπολη όπου εγκαταστάθηκε η Isabelle Eberhardt όταν έφτασε στην Αλγερία. Καρτ ποστάλ Delcampe.
Αραβικός δρόμος στη Batna. Καρτ ποστάλ Delcampe.
Καρτ ποστάλ Delcampe.
Η ξαφνική πλημμύρα στο Aïn Séfra όπου βρήκε το θάνατο η Isabelle Eberhardt Ήταν 27 ετών.
.
Ο τάφος της Isabelle Eberhardt στο χωριό της ερήμου Aïn Sefra.
Φωτογραφίες από την παράσταση
